فراموش شدن یک زبان یعنی فراموش کردن فرهنگ وتمدن واصالت هویت وارزشهای که درآ ن زبان مطرح است در هزاره سوم ودوران تغییر 

وتحولات فراوان اجتماعی سیاسی ونگرش های اساسی بابیداری ملتها وخارج شدن آنان از تنگناها وتسریع ارتبا طات جهانی وانتقالهای

 ثانیه ای بیش ازپیش باید به مهاجران ایرانی توجه داشت آنان که بنا برهر عللی از ایران مهاجرت میکنند وکانون زندگی خودرا در کشورهای

دیگر قرار میدهند نسل چنین افرادی چنانچه خود پایبند به ارزشهای والای خود نباشد کمکم از هویت اصلی خود جدا شده ورنگ شکل دیگری

پیدا میکند تا جایی که از فرهنگ غنی خود جدا میگردد وحتی زبان مادری خود را فراموش میکندوقتی زبان که پل ارتباط است قطع شد دیگر

دستا ویزی برای اونمیماندچنین خانواده هایی دارند نسل خود را از دست میدهند در حالی که گمان میکنند دارند به رشد وارتقاع آنان کمک

میکنند بالا بردن ارتقائ واگاهی چنین مها جران از هر طریق ممکن بسیاری از آنان متوجه این مطلب نیستند ویا ساده انگاری میکنند

وبرخی خو دباخته عمل میکنندوقتی زبان به فراموشی سپرده شد عقاید وآرمانهای بزرگ انسانی آسیب میبینندسبک زندگی عوض میشود پوچ

گراییارزش میشود البته مهاجرانی هستند که ملیت ومذهب خود را با تمام وجود حفظ نموده وسعی دارند نه تنها زبان شیرین فارسی

 واعتقادات درست دینی وباور های زیبای اجتماعی خود را حفظ کنند بلکه آن را نسل در نسل به فرزندان خود بیاموزند واز آن حراست کنند واین

قابل تقدیر است نا گفته نماند که انسانهای خردمند ووارستهای هستند که همانندشمع در کشورهای دنیا میسوزند وپرتو افشانی کرده به

دستگیری وراهنمایی وهدایت ایرانیان مهاجر همت گماشته اند

                                                                                                   اثر     مدیر وبلاگ تسنیم